'Au Pairs in my area' / szkoła!

Bardzo podoba mi się opcja, jaką mamy w naszych roomach po perfect matchu, że możemy wejść sobie w zakładkę "Au Pairs in My Area" i sprawdzić, czy jest może ktoś, kto mieszka blisko miejsca, w którym my będziemy. Na owej liście pokazało mi 20 dziewczyn. Większość z nich mieszka w Atlancie, ale jedna (Brazylijka) jest z 'mojego' miasteczka, a druga (Afrykanka) mieszka w miejscu, gdzie, jak mój Host powiedział, będę często bywać (pół godziny drogi samochodem). Napisałam maile do obu z nich i na szczęście są jak najbardziej chętne do jakiegoś spotkania, pomocy, ogarnięcia mnie w nowym miejscu, itp., także poczułam jakąś tam ulgę, że jednak nie będę tam całkiem sama.

Jak się okazało, owa Brazylijka - niech będzie L. - mieszka po drugiej stronie naszego miasteczka, co daje nam odległość zawrotnych 10 minut autem. Przedwczoraj L. wrzuciła na fejsa zdjęcie, jak wycina dynie na Halloween i wiecie, jak jest ubrana na tej fotce? W krótkie spodenki i sandały. Okeeeeej... Aż zapytałam, czy tam naprawdę jest tak ciepło teraz haha Powiedziała mi o jednej rzeczy, która mnie zaskoczyła. Otóż, obok niej mieszka jeszcze jedna au pair, która jest Polką!! Nie ma jej w spisie u mnie, więc albo specjalnie nie dają osób z naszych krajów, żeby raczej mówić po angielsku czy coś, albo jest z innej agencji. Tak czy siak, ciekawe, czy w tak małym miasteczku znajdziemy jeszcze jakąś au pair, oprócz naszej trójki :).

Co ja jeszcze chciałam... A, wiem. Przeglądałam ostatnio strony uczelni, do których linki dostałam i chyba już wiem, co sobie tam wybiorę. Stwierdziłam, że na początek pójdę na kurs 'English as a second language'. Chciałabym zresztą później zdać TOEFL na C1 i ostatnio sprawdzałam ceny - ok. $150. Jakoś tak ładniej brzmi 150 niż 500, ile musiałabym dać w Polsce i dlatego tego nie zrobiłam w końcu. Niby tyle samo, a jednak nie do końca. Ten kurs ESL daje mi 4 kredyty, więc i tak będę musiała ogarnąć coś jeszcze, żeby uzupełnić potrzebną pulę. W sumie pasuje mi to, bo i tak chciałabym pójść na coś poza tym, a tak, to przynajmniej nie będę miała wymówki, że mi się nie chce, skoro będę musiała ;).

Zaczęłam też powoli kolekcjonować rzeczy, które ze sobą zabiorę. WIEM, że tam jest wszystko tańsze, że kosmetyki są po parę dolarów, że leki też są ogólnodostępne i w ogóle, ale chyba jednak wolę mieć ze sobą coś na początek, zanim się całkiem zaaklimatyzuję i zanim już będę swobodnie poruszać się po okolicy. Już wystarczy, że nie biorę laptopa, aparatu i prostownicy do włosów. Zresztą ja wiem, jak mój organizm reaguje na zmianę klimatu, bo pamiętam, co się ze mną działo w Hiszpanii i we Włoszech - od razu jestem chora, mam gorączkę i katar, więc zejdzie mi trochę, zanim się przyzwyczaję. Przypuszczam, że przez pierwsze dwa tygodnie zużyję milion chusteczek. 

Poza tym zrobiłam ostatnio porządki w szafie i jakieś 60% moich ciuchów jest do wywalenia lub oddania. Moja siostra się cieszy ;). Co nieco sprzedaję, więc jakby ktoś chciał luknąć na moje ogłoszenia, to zapraszam TUTAJ. Nie jest tego dużo, a reszta ubrań leży ładnie ułożona w szafie i to właśnie wśród nich są ci szczęśliwcy, którzy polecą ze mną do Stanów za 12 dni. 

Miłego dnia!